Złocień maruna ziele cięte

To roślinka zwana również wrotyczem maruna. Wyglądem łudząco przypomina rumianek, gdyż ma bardzo podobne do niego kwiaty. Występuje powszechnie w Europie oraz na innych kontynentach. Była niezwykle ceniona już w czasach antycznych – w pierwszym wieku n.e. opisał ją grecki lekarz Dioskurides w swoim dziele De Materia Medica, zalecając ją na bóle głowy i gorączkę. Ale maruna znana była jeszcze wcześniej. Etymolodzy sądzą, że jej łacińska nazwa gatunkowa parthenium pochodzi od nazwy Partenonu – starożytnej, greckiej świątyni, postawionej na cześć bogini Ateny. Podobno podczas wznoszenia świątyni w V w. p.n.e. jeden z budowniczych spadł z wysokości. Doznał zagrażających życiu obrażeń, które jednak wyleczono z powodzeniem, wykorzystując złocień maruna.

Angielska nazwa zwyczajowa maruny, która pojawiła się w średniowieczu, to feverfew. Miała ona podkreślać użyteczność tej rośliny w przypadku gorączki, szczególnie że pochodzi od angielskiego słowa febrifuge, którego z kolei źródłem jest łacińskie słowo febrifugia. Oba oznaczają dosłownie „przeciwgorączkowy”. Maruna była bardzo popularnym ziołem w Wielkiej Brytanii, gdzie stosowano ją nie tylko na gorączkę, ale też na migrenowe bóle głowy, a także bóle reumatyczne, bóle brzucha i zębów, przeziębienia oraz stany zapalne. Zastosowania te przyczyniły się do współczesnego nazywania maruny „średniowieczną aspiryną”.

Co ciekawe, maruna miała swoje miejsce także w tradycyjnej medycynie Indian zamieszkujących Amerykę Południową i Środkową oraz Meksyk. Mieszkańcy Andów stosowali ją na bóle brzucha, mdłości i problemy z nerkami. Ludność dzisiejszej Kostaryki używała jej, aby poprawić trawienie, wzmocnić serce i pobudzić menstruację, a także aby pozbyć się pasożytów wewnętrznych. W Meksyku było to ziele rozkurczowe i regulujące cykl miesiączkowy. W całej Ameryce Łacińskiej maruna była ponadto antidotum podawanym w przypadku nadużycia opium.

Badania medycyny współczesnej potwierdzają słuszność tradycyjnego zastosowania złocienia maruny, szczególnie w przypadku migreny oraz gorączki</strong>. Uwagę badaczy przykuwa partenolid – główna substancja aktywna złocienia maruny, należąca do laktonów seskwiterpenowych.

DZIAŁANIE:

• Złocień maruna pomaga organizmowi poradzić sobie z migrenowym bólem głowy, a także z bólami innego pochodzenia, takimi jak bóle stawów oraz bóle menstruacyjne. Mechanizm tego działania polega na tym, że zawarte w roślinie związki aktywne pobudzają reakcje >przeciwzapalne, poprzez hamowanie produkcji prostaglandyn.
• Maruna działa <strong>napotnie</strong> i pomaga przywrócić właściwą temperaturę organizmu zmagającego się z gorączką.
• Wspiera mechanizmy obronne organizmu w obliczu różnego rodzaju infekcji bakteryjnych, np. gardła, jamy ustnej, dróg oddechowych, skóry czy okolic intymnych.
• Działa rozkurczowo i pobudza menstruację.
• Zawarte w niej związki aktywne wykazują zdolność do zabijania grzybów, robaków i owadów, dlatego roślina ta skutecznie wspomaga organizm w pozbywaniu się pasożytów i grzybicy, a ponadto może pełnić rolę znakomitego odstraszacza owadów.