Sandarac cięty

Żywica sandarac (Tetraclinis articulata) – żywica z drzewa iglastego o nazwie cyprzyk czteroklapowy, należącego do rodziny cyprysowatych. Drzewo to rośnie w górzystych, ciepłych i słonecznych regionach – głównie Północnej Afryki. Żywica jest sokiem drzewa, wytwarzanego pomiędzy wewnętrzną a zewnętrzną warstwą kory, który samoistnie wypływa. Po kontakcie z powietrzem zastyga. Nacięcia kory potęgują wydzielanie żywicy. Kruche kryształki sandarac wyglądają na małe, złotawe kamyczki. Używane są do spalania na węgielkach. Tradycja palenia żywic sięga czasów starożytnych, często praktykowana była w ceremoniach. Podczas palenia wydziela się przyjemny, balsamiczny, świeży zapach. Przyrównywany jest do zapachu lasu cyprysowego. Aromat nie jest tak silny jak pozostałych żywic. Sandarac można używać pojedynczo bądź w mieszance (także z ziołami). Kojący, uspokajający zapach tej żywicy wpływa na poprawę nastroju. Ciepły aromat może pomagać w zasypianiu. Afrykańczycy wspomagali się sandarakiem na drogi oddechowe i układ pokarmowy. Używali go także do odkażania. Żywica jest również stosowana do ochronnego powlekania różnych materiałów.