Jeżyna fałdowana liść cięty

Jeżyna fałdowana (Rubus plicatus, Rubus fruticosus) rośnie w lasach. Wszyscy zapewne znamy jej czarne, delikatne owoce. Warto wiedzieć, że zbiera się z niej również liście, podobnie jak z czarnej porzeczki i maliny. Liście jeżyny fałdowanej zostały umieszczone w Polskiej Farmakopei jako surowiec ściągający, pomagający utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi i uśmierzający dolegliwości żołądkowe.

Polskie nazwy lokalne jeżyny fałdowanej to np. czarna malina, ostrążlica, ostrężyna czy urzyna. Jej liście, pomimo tego, że obecnie są mało znanym surowcem zielarskim, były cenione i używane już wiele wieków temu. Jako pierwsi opisali je starożytni lekarze greccy – Hipokrates i Dioskurides, zwracając uwagę na ich działanie ściągające i przeciwbiegunkowe. Na początku XX wieku niemiecki lekarz Gerhard Madaus odkrył, że pozytywnie wpływają one również na poziom glukozy we krwi.

Europejska medycyna ludowa znalazła dla liści jeżyny całkiem sporo zastosowań. Wspomagano się nimi przede wszystkim w biegunkach, grypie żołądkowej i chorobie wrzodowej. Polecano je również w stanach zapalnych gardła, żołądka i jelit oraz na obfite krwawienia menstruacyjne i nieprawidłowe upławy. Mocnymi wywarami z liści jeżyny przemywano nieprawidłowe zmiany skórne, wypryski, rany, owrzodzenia i oparzenia, aby przyspieszyć ich gojenie się.