Herbata Oolong K104

Herbata oolong, lub też wulong, nazywana jest w Chinach herbatą turkusową, czyli qing cha i jest tam drugą co do popularności herbatą, zaraz po zielonej. Liście tej herbaty pochodzą z krzewu herbacianego pododmiany wulong/oolong, które uprawiane są w Chinach i na Tajwanie.

Oolong to rodzaj herbaty półfermentowanej, łączący cechy herbaty zielonej i czarnej. Herbata czarna jest w pełni sfermentowana, a zielonej nie poddaje się fermentacji w ogóle. Liście oolong natomiast po osuszeniu i ochłodzeniu zostają poddane fermentacji, którą w pewnym momencie przerywa się, podpiekając listki w wysokiej temperaturze. Następnie są one ciasno zwijane w bryłki lub nitki i prażone w niskiej temperaturze w celu całkowitego wysuszenia. Wszystkie te procesy nadają herbacie oolong zaskakująco bogaty smak i aromat, który w dodatku jest inny dla każdego rodzaju oolonga i zależy od pochodzenia liści oraz od długości ich fermentacji i prażenia.

Liście oolong K104 mają niejednolitą barwę, od jasnozielonej lub nieco żółtawej, poprzez brązowo-zieloną, aż po głęboko ciemnozieloną. Pozwijane są w bryłki o nieregularnym kształcie, dzięki czemu nie łamią się, a po drugim zaparzeniu pięknie się rozwijają, zaskakując swoją objętością.

Oolong K104 to herbata tzw. niższej fermentacji. Można to poznać po charakterystycznej, kwiatowo-owocowej nucie smakowej, a także po wyglądzie rozwiniętych liści, które są jaśniejsze i bardziej zielone, niż liście oolongów poddanych dłuższej, czyli wyższej fermentacji.

Przed zaparzeniem herbaty oolong warto przepłukać krótko liście wrzącą wodą, aby pobudzić je do rozwinięcia się. Liście tej herbaty można parzyć nawet czterokrotnie bez utraty smaku i aromatu.

Pierwsze zaparzenie daje napar o jasnej, słomkowej barwie i wyraźnym, trawiastym zapachu. Smak naparu zachwyca głębią i złożonością. Można w nim wyczuć prażone orzechy i łagodną, liściastą nutę goryczy, która nie przytłacza pozostałych smaków. Pod spodem można wyczuć ledwie dostrzegalny, słodki posmak. Napar po drugim zaparzeniu jest złoto-zielony. Jego zapach staje się bogatszy i pozwala wyczuć nuty kwiatowe lub nawet lekko miodowe połączone z aromatem prażenia. Smak jest bardziej owocowy i słodkawy, a gorycz łagodnieje. Smak naparu po trzecim i czwartym zaparzeniu jest delikatniejszy, miękki i doskonale zrównoważony. Goryczka ustępuje miejsca nutom słodkim i kwaskowatym, które przywodzą na myśl smak owoców. W zapachu wciąż czuć kwiaty, a barwa naparu nie blednie.